Kao ni kajmak s marmeladom
Duka o filmu Danisa Tanovića: Ne ide uz ćevape kečap
Gdje se jedu najbolji ćevapi u Sarajevu – to se čini glavnim pitanjem u toploj, šarmantnoj Tanovićevoj priči o ćevabdžijama i ćevabdžinicama, no to je storija o prijateljstvu, o jalu i podmetanjima, o ljudskim i obiteljskim odnosima, o ljubavi, u pozadini i o sarajevskim ratnim profiterima, o Baščaršiji u doba pandemije. Izet Mulahadžić (igra ga Izudin Bajrović) i Enes Hadžihadžić (Branko Đurić) ćevabdžije su na Baščaršiji i dobri prijatelji, a njihova djeca, Enesov Orhan i Izetova Lana, u ljubavnoj su vezi. Enes nudi Izetu da zajedno uđu u posao u kojem bi uz stroj iz Njemačke koji doneseno meso razdvaja i oblikuje u ćevape mogli brzo proizvoditi i prodavati ćevape u inozemstvu. Odnosi među porodicama se pokvare kada pred Enesovu radnju dolazi najpoznatija gastronomska influencerica iz Zagreba koja je čula da su Enesovi ćevapi najbolji. Enes želi natjecanje svih sarajevskih ćevabdžija, uz žiri, o tome čiji su ćevapi najbolji, ali Izet odbija jer to za njega nema smisla. O tome, ali i nekim drugim izdvojenim filmovima sa ZFF-a piše Zdenko Duka za Lupigu.