Dokumentarni, a animirani (Linklater, gdje si?)
Dokumentarac Flee (2021): Ako ne postojiš, nitko te ne može ubiti
Dokumentarni film najčešće povezujemo s realizmom – snimcima koji su stvarni, otrgnuti iz života. Waltz With Bashir je još 2008. godine na ovo polje uneo i animaciju, što se tada smatralo revolucionarnim. Flee radi nešto slično, ali animacija ima još jednu ulogu – da sačuva identitete onih koji s nama dele svoju priču. Reditelj Jonas Poher Rasmussen je dopustio da se crteži sudare sa scenama iz stvarnog sveta, a iz tog velikog praska nikla je još veća priča – o stradanju, gubitku, ali i o ljubavi i podršci. Iako najvećim delom nacrtan, film izgleda kao pravi dokumentarac, budući da je snimljena građa kasnije animirana. Zahvaljujući tome ostali su i sitni trzaji, greške do kojih valjda dolazi tokom montiranja. Čak se i junak namešta kao da se radi o pravom snimku, te nas centriranje kadra na samom početku automatski uvlači u priču o mnogim životima jednog jedinog čoveka. XXZ Magazin